Mardin’in kuzeybatısında yer alan Derik ilçesi, hem doğal zenginlikleri hem de kültürel dokusuyla dikkat çeker. Mazıdağı eteklerine kurulmuş olan ilçe, zeytinlikleri ve üzüm bağlarıyla tanınır. Özellikle Derik zeytini, bölgeye özgü aromasıyla ün kazanmıştır. Dağlık yapısı nedeniyle kendine has bir manzaraya sahip olan ilçe, doğa severler için keşif niteliğinde bir rota oluşturur. Çok kültürlü yapısı sayesinde Arap, Kürt ve Türk kültürleri iç içe yaşanır.
Derik’te tarihî yapıların yanı sıra doğal güzellikler de öne çıkar. Taş yapılar, dar sokaklar ve geleneksel mimari, ilçenin otantik atmosferini korumasını sağlamıştır. Halkın misafirperverliği ve yerel mutfağın lezzetleri, ziyaretçilere unutulmaz bir deneyim yaşatır. Sessiz ve sakin yapısıyla kalabalık şehirlerden kaçmak isteyenler için ideal bir duraktır. Derik, Mardin’in az bilinen ama keşfedilmeye değer köşelerindendir.
1. Derik Kalesi
Derik ilçe merkezine hâkim bir tepede konumlanan Derik Kalesi, bölgenin tarihî geçmişini gözler önüne seren önemli bir yapıdır. Yapım tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte, kalenin Roma veya Bizans dönemine ait olduğu düşünülmektedir. Zaman içinde tahribata uğrasa da kalıntılar hâlâ ayakta durmaktadır. Stratejik konumu sayesinde geçmişte savunma amaçlı kullanıldığı tahmin edilmektedir.
Kalenin bulunduğu tepeden tüm Derik ilçesi ve çevresi izlenebilir. Özellikle gün batımında manzara oldukça etkileyicidir. Ziyaretçiler hem tarihî bir yapı görme hem de doğayla iç içe vakit geçirme fırsatı bulur. Kalenin çevresinde doğa yürüyüşü yapmak mümkündür. Sessizlik, rüzgarın sesi ve taş duvarların gölgesiyle bu alan geçmişle bugünü birleştiren bir atmosfer taşır.
2. Dera Sor Kilisesi
Dera Sor Kilisesi, Mardin’in Derik ilçesinde yer alan tarihi bir yapıdır. İsmini Süryanice “Kızıl Manastır” anlamına gelen “Dera Sor” ifadesinden alır. Yüzyıllardır ayakta kalan bu yapı, taş işçiliği ve mimarisiyle dikkat çeker. Özellikle tarih ve kültür meraklıları için görülmesi gereken bir yerdir.
Kilise çevresi sessiz ve huzurludur. Derik ilçe merkezine araçla kısa sürede ulaşılabilir. Ziyaret sırasında çevredeki doğal güzellikler de keşfedilebilir. Fotoğraf tutkunları için etkileyici kareler bulunmaktadır.
3. Derinsu Mağarası
Derinsu Mağarası, Mardin’in Derik ilçesinde doğal yollarla oluşmuş etkileyici bir mağaradır. Yıl boyunca serin yapısıyla ziyaretçilerin ilgisini çeker. İç kısmı sarkıt ve dikitlerle doludur.
Mağaranın çevresi doğal yürüyüşler için uygundur. Doğaseverler ve macera tutkunları için keşif dolu bir durak olabilir. Derik ilçe merkezine yakın konumdadır, özel araçla kolay ulaşım sağlanabilir. Sessizliği ve doğal güzellikleriyle dikkat çeken mağara, keşfedilmeyi bekleyen saklı bir doğa harikasıdır.
4. Rabat Kalesi
Rabat Kalesi, Derik ilçesinin tarihi yapılarından biridir. Stratejik bir noktaya kurulan bu kale, bölgenin geçmişteki savunma sistemlerine ışık tutar. Kalıntılar hâlâ ayaktadır ve çevresindeki manzara oldukça etkileyicidir.
Ziyaretçiler, hem tarihî bir yapı görmek hem de doğayla iç içe zaman geçirmek için burayı tercih edebilir. Kalenin bulunduğu tepeye kısa bir yürüyüşle çıkılabilir. Fotoğraf çekmek isteyenler için güzel manzaralar sunar. Derik merkezinden araçla kolayca ulaşılabilir.
5. Derik Gap Şelalesi
Derik Gap Şelalesi, Mardin’in Derik ilçesine bağlı Cevizpınar Mahallesi’nde yer alır ve ilçe merkezine yaklaşık 5 kilometre uzaklıktadır. Doğal bir oluşum olan bu şelale, özellikle yağışlı dönemlerde su seviyesinin artmasıyla canlanır.
Üç farklı kademeden akan suyu ve çevresindeki zeytinliklerle birlikte bölgeye görsel bir güzellik katar. Yaz aylarında serinlemek, doğayla baş başa kalmak ve piknik yapmak isteyenler için ideal bir noktadır. Son yıllarda çevre düzenlemeleriyle birlikte ziyaretçilere yürüyüş yolları ve seyir alanları sunulmuştur. Sessiz, huzurlu bir doğa gezisi için önerilir.
6. Surp Kevork Ermeni Kilisesi
Derik’te yer alan Surp Kevork Ermeni Kilisesi’nin tam yapım yılı kesin olarak bilinmemekle birlikte, bazı kaynaklar 1650 yılında inşa edildiğini belirtir. 1915 sonrası Devlet Hazinesi’ne geçen yapı uzun süre farklı amaçlarla kullanılmıştır.
1957 yılında bölgedeki Ermeni cemaati tarafından Devlet’ten satın alınarak Garabed Keçeci adına tescil edilmiştir. Onun vefatının ardından varislerine kalmıştır.
